We hebben hier aardig wat onthaakmatten liggen, en die gebruiken we altijd. Uiteraard, zouden we haast zeggen. In een grijs verleden waren er geen onthaakmatten en lagen de vissen op een natte jute zak of in nat gras. Dat ging goed, prima zelfs. Karpers die zo ‘mishandeld’ werden, vingen we vaak in blakende gezondheid terug. Dagen, weken of jaren later. En in een uitzonderlijk geval zelfs op dezelfde dag. Zonder één krasje van de natte jute zak of (veel vaker) het natte gras. Vroeger was niet alles beter, integendeel zelfs. Maar de ervaringen van toen staan op het netvlies gegrift. Dat neemt niet weg dat het gebruik van een onthaakmat een prima zaak is! Maar op veel Facebook-groepen zijn de reacties niet zelden tenenkrommend overdreven. Alsof op een fraaie foto als eerste obsessief naar de onthaakmat wordt gezocht, en er geen oog meer is voor de vis, de visser en het verhaal erachter. De onthaakmaat rules en al het andere verbleekt. Dat kan nooit de bedoeling zijn.

Wat veel kwalijker is zijn hele andere dingen. We willen het toch even vermelden. Beginnende karpervissers met 3 of 3,5 ponds hengels die niet weten waar een molenslip voor is. Of vissers die geen fatsoenlijke knopen kunnen leggen, maar al wel op zoek zijn naar een tent of voerboot – zonder gekheid, dit hebben we van dichtbij meegemaakt. Helaas ook te vaak gezien, onkundig bij of tegen obstakels vissen, en (veel) meer dan de helft verspelen. “Maar daar krijg je tenminste beet…” En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Dit soort zaken staan aan de wieg van ernstiger problemen dan een vis in het natte gras. Veroorzaakt door mensen die nooit aan deze hobby zouden zijn begonnen als zelfhaaksystemen niet waren uitgevonden in de jaren ‘80 van de vorige eeuw.